καλό Σεπτέμβρη

Η καλή μου φίλη ( και πατριώτισσα κατά το 1/4 ! ) γητεύτρια, με προσκάλεσε να υποδεχτούμε το φθινόπωρο με παιχνιδιάρικη και συνάμα ποιητική διάθεση, γράφοντας έμμετρες ευχές:

μία για μένα,
μία για κάποιον τρίτο ελεύθερης επιλογής
και μία για τον εχθρό μου

Παίρνω λοιπόν για τόξο το προ-φθινοπωρινό μου κέφι και τη δημιουργική μου διάθεση, παίρνω και τη φαρέτρα με τους δεκαπεντασύλλαβους και ξεκινώ, προτείνοντας και σε σας να κάνετε το ίδιο. Δεν χρειάζεται προσωπική πρόσκληση. Όποιος έχει χρόνο και διάθεση, ακολουθεί.

Νά ‘χα λεφτά και δύναμη; νά ‘χα εξουσία και πλούτη;
Τι να γυρέψω ο άνθρωπος και τι να ευχηθώ;
Την κάθε μέρα που περνά στη μια ζωή μου ετούτη
να χαίρομαι -στα μάταια να μην σπαταληθώ

Κι εσύ που το επέλεξες ασπρόμαυρα να ζήσεις
κι ό,τι στη Γη αγοράζεται λατρεύεις και ποθείς
ένα ζευγάρι μαγικά -τυχαία- ν’ αποκτήσεις
γυαλιά, να δεις τα χρώματα και να ξεστραβωθείς

Όσο για σένα Χάρε μου, εχθρέ μου αγαπημένε,
να γίνει το δρεπάνι σου γυναίκας αγκαλιά
Ν’ ανοίξει και να σε δεχτεί, να γλυκαθείς καημένε
Για τα πολλά σου κρίματα να βρεις παρηγοριά.

και,
στη μνήμη του Ηλία Κατσούλη που έφυγε πρόσφατα,

Παντελή Θαλασσινού-Ηλία Κατσούλη, ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης